Jest to jedna z najbardziej widowiskowych mgławic planetarnych i pierwszy tego typu obiekt odkryty w historii astronomii (Charles Messier 1764). Mgławice takie powstają z odrzuconych zewnętrznych warstw umierającej gwiazdy o masie 1-8 mas naszego Słońca, z której pozostaje biały karzeł o masie ok. 0.6 mas Słońca (niezależnie od pierwotnej masy gwiazdy). Większość mgławic planetarnych jest symetryczna, a ich kształt zależy od ułożenia w przestrzeni. M27 oglądamy prawie dokładnie w płaszczyźnie równikowej gwiazdy macierzystej, oglądana od strony bieguna prawdopodobnie ma kształt pierścienia i jest podobna do M57 w Lutni. Tak jak w przypadku większości mgławic planetarnych oszacowanie rzeczywistej odległości jest bardzo trudne, źródła podają dystans 490-3500 lat świetlnych. Obiekt stosunkowo łatwy do znalezienia w przeciętnych warunkach widoczny za pomocą lornetki 50mm.