Odkryta ok. 1745 roku przez Philippe'a Loys'a de Chéseaux, dodana do katalogu Messiera w październiku 1780. Jest położona ok. 13 tys. lat świetlnych od Słońca, a jaj rzeczywiste rozmiary wynoszą 27 lat świetlnych. Jak na gromadę kulistą jest mocno rozproszona i zawiera sporo pierwiastków ciężkich ("metali"), więc początkowo została zaklasyfikowana jako gromada otwarta. Właściwa natura M71 została potwierdzona dopiero w latach 70-tych XX wieku. Obserwowane anomalie można wyjaśnić jej stosunkowo "młodym" wiekiem - 9-10 mld. lat. Gromada leży w pobliżu płaszczyzny dysku galaktycznego i obserwujemy ją przez grubą warstwę pyłu znajdującego się w przestrzeni międzygwiezdnej. Ten pył znacząco osłabia jej blask i wpływa na kolor gwiazd - w takim środowisku lepiej rozprzestrzeniają się fale dłuższe, a krótsze są pochłaniane, stąd wyraźne przesunięcie koloru M71 w stronę czerwieni. Na niebie znajduje się prawie dokładnie w połowie drogi pomiędzy γ i δ Strzały. W przeciętnych warunkach widoczna przez niewielką lornetkę jako rozmyta gwiazdka obok 9 Sagittae - razem "załamują" lekko linię gwiazdozbioru.