Pętla Łabędzia; Cygnus loop
NGC6992, NGC6995, NGC6960
Parametry:
- Data/czas:
- 2007.09.16, 2007.09.20, 2007.10.13
- Teleskop/obiektyw:
- Takahashi Sky90
- Montaż:
- Takahashi EM-200
- Kamera/aparat:
- Canon EOS 300D modyfikowany
- Guiding:
- Rubinar 500mm f/5.6, Philips Vesta PCVC690K, GuideMaster
- Filtr:
- Baader Hα 35nm, Baader UHC-S
- Ekspozycja:
- f/4.5, t=33x300s 800ISO (UHC-S) + 45x360s 1600ISO (Ha), RAW
- Warunki:
- widzialność: 5-4/5, zachmurzenie: 0-1/5, wiatr: 0-1/5, seeing: 2-3/5, temperatura: 8-(-2)°
- Miejsce obserwacji:
- Nietkowice k. Zielonej Góry
- Obróbka:
- preprocesing, stck i wstępny stretch (asinh) Iris; poziomy, krzywe, MinMax, SGBNR PixInsight LE; złożenie mozaiki i przygotowanie do WWW Adobe Photoshop Elements
- Komentarz:
- Zdjęcie to jest jednocześnie eksperymentem, który miał na celu sprawdzenie możliwości wykorzystania filtra Ha w połączeniu ze zmodyfikowanym Canonem. Niestety nie wszystko poszło zgodnie z planem (skończyła się pogoda) i nie udało się dostatecznie doświetlić lewej części (NGC6992/95) - tylko 13x300s UHC-S i 15x360s Ha. Nie pomyślałem o wykonaniu ekspozycji bez filtrów i nie dało się prawidłowo zbalansować kolorów. Efekt nie jest do końca satysfakcjonujący, ale zdecydowanie lepszy od poprzedniej próby (zdjęcie z 2004 roku).
Opis:
- Położenie:
- Łabędź (Cygnus), RA: 20h53m Dec: +31°12’ (centrum kadru)
- Dane:
- mgławica emisyjna, pozostałość supernowej, jasność: 7.0m (najjaśniejsze fragmenty), rozmiar: 3°
Jest to rozległa mgławica o rozmiarach sześciokrotnie większych od księżyca w pełni (w rzeczywistości ok. 80 lat świetlnych). Znajduje się w odległości ok 2500 lat świetlnych od Słońca i stanowi pozostałość po wybuchu supernowej, który miał miejsce ok. 10000 lat temu (niektóre źródła podają 5000, inne 15000 lat). Materiał wyrzucony przez eksplodującą gwiazdę zderza się z nieruchomym gazem ośrodka międzygwiezdnego wzbudzając cząsteczki i powodując ich świecenie. Najjaśniejsze fragmenty tej mgławicy to Welon, lub inaczej Cirrus Wschodni umieszczony w katalogu NGC pod numerem 6992 i 6995 (zdjęcie z 2005 roku) oraz Miotła lub Cirrus Zachodni oznaczony jako NGC6960 (zdjęcie z 2005 roku). Charakterystyczny trójkątny fragment po prawej stronie, obok NGC6960 został odkryty w 1904 roku przez Williama Fleminga i nazwany Trójkątem Pickeringa na cześć ówczesnego dyrektora Obserwatorium Harwardzkiego (i szefa odkrywcy). Przy pomocy przeciętnego amatorskiego teleskopu (20cm) w przyzwoitych warunkach można bez większych problemów obserwować NGC6992/95 i 6960. Odnalezienie tego drugiego obiektu ułatwia stosunkowo jasna gwiazda 52Cyg (4.2m).